Rozdział 23

Proces niszczenia dobra przez siłę władzy

Essenceizm na podstawie analizy zjawisk w kosmosie, a także w całej naturze bada zjawisko władzy. Jest tak dlatego, że władza stanowi jedno z najważniejszych zjawisk decydującym o stanie naszej cywilizacji. Dla jej pełnego zrozumienia mój system musiał znaleźć odpowiedni model analityczny. Dostarczyła go natura.

Zauważamy najpierw, że przewaga jednych bytów nad drugimi obejmuje całą przyrodę. W przeciwieństwie do tego w świecie ludzi często taktujemy przewagę jednych nad drugimi jako niesprawiedliwość. Niestety fakt takiej przewagi obserwujemy od zawsze, pomimo że ludzie nie czują się zwierzętami. Wielu z nas przyzwyczaiło się do takiego stanu, a nawet są tacy, którzy uważają, że jest to zjawisko zupełnie normalne. Tłumaczą to tym, że od początku zjawisko powstania wszelkich sił w kosmosie dotyczy również świata natury. Na przykład obiekty kosmiczne o wielkiej masie zawsze panują nad zachowaniem się tych, które mają mniejszą masę. Nikogo zatem nie dziwi, że także wśród zwierząt panuje władza silniejszych na słabszymi. Na przykład, gdy drapieżniki pożerają swoje ofiary, zjawisko to uważane jest za naturalne. Nikt nie traktuje tego faktu jako zła czy jakąś tragedię. Nauka określa działanie siły władzy w przyrodzie jako biologizm. Niestety, nie powinno tak być w świecie człowieka, gdyż, ludzie nie są zwierzętami, co wciąż powtarzam w moich opracowaniach. W świecie ludzi bowiem siła władzy najczęściej przynosi zło, co potwierdza cała historia ludzkości.

Dobrze wiemy, że we wszystkich okresach rozwoju społeczeństw pojawiali się przywódcy decydujący, jak mamy postępować. W ramach swej władzy traktowali często daną zbiorowość ludzką jak stado zwierząt. Niezależnie od miejsca na świecie i od okresu historycznego zjawisko władzy pojawiało się zawsze i wszędzie. W pozytywnym względzie można ocenić działanie rządów jako coś potrzebnego dla utrzymania pokoju, porządku i praworządności w dużej grupie ludzi. Niestety wielu władców działała i nadal odziała w ten sposób, upodabniając społeczeństwo do świata zwierząt. Oznacza to, że bardzo nieliczni panowali nad większością, silniejsi zabierali słabym ich własność lub wykluczali ich ze społeczeństwa, a nawet zabijali. Powstawały także organizacje zrzeszające wielu złych ludzi, niestety czasem przestępców. Na przykład gangi czy mafie były jak watahy zwierząt. Narzucały bowiem władzę na swym „łowieckim terenie”, czyli w miejscu zamieszkania swoich „podwładnych”.

Niestety siła władzy towarzyszyła i nadal towarzyszy nam w różnych czasach i formach społecznych. Można zapytać, czy nauczyliśmy się tego od zwierząt? Inne pytania: Czy istnienie władzy jest konieczne? Czy na pewno nasza cywilizacja powinna rozwijać się w osnowie władzy? Dla większości ludzi odpowiedź na te pytanie może być pozytywna, gdyż nie wyobrażają sobie innego rozwiązania, aby utrzymać dużą liczbę ludzi bez zarządzania porządkiem i bezpieczeństwem.

Oczywistym znakiem władzy są zorganizowane rządy w każdym państwie. Władza, nawet ta wybrana przez większość obywateli, jest wciąż władzą używająca siły wobec swych wyborców. Siła władzy decyduje bowiem o stanie prawnym, o przestrzeganiu przepisów czy o bezpieczeństwie codziennego życia obywateli. Siłę władzy najczęściej reprezentuje wojsko, policja, różne służby porządkowe i nadzoru. Obywatele są zatem kontrolowani przez różne jej formy. W pozytywnym sensie jest ona używana, aby nie zadziałało zło wytworzone przez tych, którzy chcą użyć swej przewagi, aby wykorzystać słabość innych ludzi. Stąd działanie sił władzy politycznej jest dostrzegane przez większość ludzi jako gwarancja istnienia względnego dobra, chociaż mniejszość widzi ją jako mniejsze zło. Przeto władza w świecie zła wydaje się koniecznością, szczególnie w systemie demokracji. W praktyce nawet w demokracji istnieje przymus ze strony władzy politycznej. Można się tylko pocieszyć, że siła władzy działająca w świecie demokracji jest łagodniejsza niż w różnych totalitaryzmach, reżimach i tyraniach.

Warto dodać, że nie wszyscy zdają sobie sprawę, że obok władzy politycznej istnieje też władza religijna, chociaż jest ona mniej widoczna. Dawniej była ona nawet silniejsza lub bardziej znacząca niż polityczna. Można przyjąć, że jest ona nawet wcześniejsza od władzy politycznej. Wskazują na to na przykład zapisy biblijne. Według nich wszelka władza pojawiła się wraz z zerwaniem więzi między ludźmi a ich Stwórcą. Wygląda na to, że już na samym początku dziejów pojawiła się niszcząca siła władzy generująca zło. To wskazuje, że władza ma inne źródło niż nasz Stwórca.

Essenceizm niezmiennie twierdzi, że Byt Pierwoistny stworzył wszechświat przy użyciu Swojej Pierwoistnej Siły Miłości. Wynika to z założenia i tezy tego sytemu. Opisany w essenceizmie model stwórczej działalności Bytu Pierwoistnego jest wzorowany na metodach naukowych. W ich wyniku postał wniosek, że impuls do powstania wszechświata, życia, a zwłaszcza ludzi ma najprawdopodobniej swoje źródło w Sercu Bytu Pierwoistnego. Łączy ono przymioty Inteligencji, Woli i Uczuciowości z Jego „materiałem” twórczym, czyli Energią Pierwszej Przyczyny. Zrozumienie aktu stworzenia wszechrzeczy przy pomocy Pierwoistnej Siły Miłości prowadzi do zrozumienie sensu twórczej koncepcji utworzenia wiecznego środowiska życia dla ludzi, czyli dla Ziemi i całego wszechświata. Zatem celem analizy procesu twórczego dokonywanego przez Byt Pierwoistny jest więc zrozumienie faktu, że jedyną siłą, która tworzyła Jego koncepcję rzeczywistości, była Siła Miłości wypływająca z Jego Serca. W Jego dziele stworzenia nie ma więc miejsca na władzę, gdyż wszystkim kieruje Siła Miłości w formie służby.

Z dalszych analiz essenceizmu wynika, że proces kształtowania rzeczywistości przez Stwórcę został przystosowany do stworzenia i wychowania na Ziemi Jego dzieci. Po to każdy z nas ma osobę fizyczną. Jej celem jest doprowadzenie do doskonałości osoby duchowej otrzymywanej od Stwórcy przy narodzeniu każdego człowieka. Ta koncepcja nie zawiera w sobie władzy, ale zawiera samą miłość i służbę. Zarówno Inteligencja jak i Wola Bytu Pierwoistnego są ściśle związane z Jego najważniejszym przymiotem, czyli z Uczuciowością. Są one razem ześrodkowane w Jego Sercu, które jest źródłem Pierwoistnej Siły Miłości. Zatem w Osobowości Stwórcy nie ma miejsca na władzę. Nie ma więc dla niej miejsca również w Jego działaniu, a zatem i w Jego dokonaniach.

Essenceizm popiera tezę, że pierwsi ludzie pod opieką Archanioła Lucyfera mieli zapoczątkować przebieg życia kierowany siłą miłości. Znalazł się on przy nich celowo, gdyż Byt Pierwoistny z uwagi na Swą doskonałość nie mógł bezpośrednio wychowywać Swoich dzieci. Niestety w początkowym fazie ich rozwoju Archanioł przejął pozycję niedoskonałego Adama i skierował ku sobie kierunek siły miłości. To diametralnie zmieniło jej wartość. Przy odwróceniu na przeciwny jej pierwotnego kierunku siła miłości stała się bowiem siłą władzy, przejmując od niej całą jej moc. Ta sytuacja była całkowicie sprzeczna z koncepcją Bytu Pierwoistnego dotyczącą przyszłości ludzi. Spowodowała ona nie tylko ich duchową śmierć, ale również powstanie w nich upadłej natury. Skutkiem tej sytuacji było odcięcie ludzi od Ojca Niebieskiego. Jego miejsce zajął Szatan, czyli istota przemieniona z Archanioła Lucyfera. Ta sytuacja zapoczątkowała istnienie zła, czyli stanu przeciwnego do koncepcji Bytu Pierwoistnego. Trwa to do dziś. Od momentu tego tragicznego zdarzenia ludzie mają nad sobą fałszywego boga posługującego się złem i siłą władzy. Oznacza to, że Szatan zajął miejsce Boga.

Większość religii światowych zdaje sobie sprawę ze stanu istnienia zła i konieczności Jego zlikwidowania. Niestety są one łatwo kontrolowalne przez „pana tego świata”, jak Szatana nazwał Jezus Chrystus. Zatem z łatwością osłabił on prawdziwą misję religii, wedle której prowadzeni do zbawienia ludzie mają kierować się tylko miłością. Szatan przekazał nam więc siłę władzy, ukształtowaną w tak zawoalowany sposób, że nie jesteśmy tego świadomi. Stąd w większości religii ich hierarchowie kierują się siłą władzy, dorównując w jej stosowaniu przywódcom politycznym.

Tak oto sytuacja całkowicie sprzeczna z pierwotną koncepcją Stwórcy wytworzyła podwójne panowanie Szatana nad ludźmi, zarówno w formie władzy politycznej jak i religijnej. Wygląda zatem na to, że najgorszym rozwiązaniem dla ludzi na konkretnym terytorium jest połączenie władzy politycznej z władzą jednej dominującej religii. Posługując się bowiem siłą władzy, wyznania religijne stają się instytucjami totalitarnymi. Ponieważ wiele systemów politycznych ma charakter totalitarny, to łatwo uświadomić sobie, dlaczego jest tyle zła na świecie. Zatem essenceizm ma za zadanie wykazywać, że prawie od początku świata żyjemy w niewłaściwej rzeczywistości, którą można nazwać piekłem. Niestety w takim stanie od tysięcy lat przebiega życie kolejnych pokoleń ludzi niezdających sobie sprawy, że żyją w niewłaściwej rzeczywistości.

Reasumując, twierdzę, że w oparciu o mój system przeprowadziłem analizę stanu naszego świata i doszedłem do wniosku, że żyjemy obecnie w świecie niebędącym koncepcją Bytu Pierwoistnego. Jest to niestety stan nieprzynależny ludzkości, niemający nic wspólnego z rzeczywistością, którą miał w sobie Byt Pierwoistny. Nasz świat można określić jako świat upadły, a w sposób religijny jako piekło. To bardzo ostra ocena, którą można wyjaśnić wciąż aktualnym świadectwem Chrystusa, że rządzi nami „pan tego świata”. Niestety śmierć i ogromna ofiara Chrystusa nie zmieniły naszej sytuacji w świecie fizycznym. Na pocieszenie zostało nam połowiczne zwycięstwo Syna Bożego, które uwolniło od Szatana prawie wszystkie sfery świata duchowego. Dzięki temu uwierzytelniła się wieczność każdego z nas w sferze poza czasem i przestrzenią. Dodatkowo zdobywamy wiedzę, że aby dokończyć proces zbawienia, trzeba przemienić siłę władzy w siłę miłości. Wówczas na wieczność zapewni nam to działanie Pierwoistnej Siły Miłości, a także obecność z nami naszego Ojca, Bytu Pierwoistnego.